Het Leger des Heils kent iedereen wel, maar dat vanuit deze organisatie in 1921 het Nederlandsch Leger des Heils zich afsplitste, dat is iets minder bekend. De voornaamste reden voor de afsplitsing was de groeiende frustratie bij een aantal Nederlandse officieren bij het Leger des Heils, omdat zij geen enkele inbreng hadden in het te verrichten werk in Nederland. Men kende geen medezeggenschap noch informatieverstrekking bij het besteden van de financiën; afdrachten aan het internationale hoofdkwartier (Londen) werden opgelegd en moesten plaatsvinden zonder dat men in Nederland ooit te weten kwam waarvoor deze gelden werden besteed. Het gezag vanuit Londen werd door Gustaaf Maste en enkele andere Leger des Heils officieren betreurd en afgekeurd. Overleggingen met Londen liepen op niets uit wat uiteindelijk resulteerde in het feit dat, in navolging van andere landen, in Nederland een nationaal Leger des Heils werd opgericht met de bedoeling om Leger des Heils werk te verrichten onafhankelijk van het hoofdkwartier in Londen en met een eigen verantwoordelijkheid.  Op 30 maart 2003 sloot het Nederlandsch Leger des Heils wat betreft de korpsen (afdelingen) haar deuren. Hier in het Noorden konden en wilden wij niet stoppen. God had ons een opdracht in ons hart gegeven en die taak stopt niet als iemand besluit de deuren te sluiten. Wij zijn hier dan ook door gegaan met ons werk, dit kon en mocht natuurlijk niet onder dezelfde naam, vandaar dat we na 1 april 2003 het Noordelijk Heilsleger heten.